Poezja

Boże dopomóż;
 
milczał z wyższością absolutu,
pewnie smród palonego białka
nie docierał tak wysoko.
 
Mimo kominów, rozległych dołów
na kilkanaście warstw.
 
Albo
mruczał ukontentowany:
jestem,
którego nie ma w piekle.
 
Największy cud zdarzył się niezauważony,
kościoły wciąż były pełne
niepokornych Hiobów.
 
Pater noster;
 
najpiękniej brzmi
w wielokrotnie burzonej
Jerozolimie.