10 czerwca 2013
Wielki zamęt. Pogoda hiberbaryczna
Przemarsz. Noga za nogą;
jeszcze nie wojna, jednak o krok.
Ogniotrwałe budynki płoną, dzwon pęknięty,
wszyscy zajęci, nie ma komu zagrać larum.
Na trąbce lub grzebieniu.
Nie - to tylko zachód dla naiwnych.
Uczesanych z przedziałkiem
i nie tylko.
Małolaci nielitościwym wzrokiem obserwują
staruszków wspinających się na drabinę
ewakuacyjną. Gdy któryś spadnie wielkim
głosem krzyczą: „hip, hip, hurra.”
Punktowanie w skali od jeden do dziesięć.
O kant potłuc wszelkie filozofie, kiedy głód
wygania na otwartą przestrzeń – sezon
na resztki czas zacząć.
Tłuszcz cieknie po brodzie, wyroby mięsopodobne
i bezcukrowe. Przygotowanie na długą zimę.
Albo inne zdarzenia losowe.
Przemarsz. Noga za nogą;
jeszcze nie nędza, ale o krok.