Poezja

Człowiek na pustej drodze,
poza tym cisza, bezruch.
Na przestrzał i obojętność,
Absolutna.
 
Całkiem inaczej niż obiecywano
w legendach.
Bo mógłby krzyczeć na całe gardło,
ale nikt nie usłyszy,
 
więc więźnie.
Potem noga za nogą w przestrzeń,
Nieodgadnioną.
 
Albo banalne Uniwersum.