Poezja

Zmęczenia przymrużają oczy
na pustki.
Międzyludzkie.
 
Ponadto czułe punkty
– jak pięta.
Nieciągłości zamykają usta
 
w połowie. Drogi do najważniejszych
odkryć. Nad nami nadmiar,
legną się opowieści,
niezakańczalne.
 
Później bezosobowość, pozbawiona
lokalizacji.