Poezja

Z wzorami zamkniętymi
w okrągłych kształtach
święconego pokarmu.
Kiedy każda z chwil
nasiąka pokojem.
Słonecznym splotem
nasiąkają pola i łąki.
 
W świątecznym koszu
składane wszystkie dobre czyny
oczekujące łaski odkupienia.
Zielonej barwy nabiera ziemia
z życiem, co na oścież,
Bóg i człowiek
przed nami otwiera.
 
A jutro nic się nie zdarzy
znowu będziemy
tacy sami jak dziś słabi.