Poezja

Jak przyjemnie czasem
                 
wędrować przez świat
                 
z głową w chmurach 
                 
i choć pozycja ta jest cudowna 
                 
należy zważać aby w dół nie runąć
                 
twarzą otrzeć się o prozę życia
                 
gdzie myśl jest ulotna
                 
kwiaty w szarości zapach tracą
                 
ludzie uwikłani w codzienność
                 
grę swoją z mozołem toczą
                 
a stawką jest ich ziemski los.
 
                
A chmury jak chmury
                
dalej swą wędrówkę po niebie toczą.