Poezja

środek dnia
krystaliczny strumień
południa
i korzenne powietrze
z wielokropkami biedronek
 
stworzenie o nieskończenie
wielu twarzach
burzy codzienność
 
nie wiemy jeszcze jednak
co mogło zmącić sen
przywiodło wodę
do ostateczności
a już trzeba wracać
 
i bądź tu mądry
tak jak tam
żywiłeś nadzieję
pisklę kruka
z rozbitą głową
żeby nigdy już
nie mogła odejść