Poezja

Pi.


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

3 grudnia 2018

stracenia

stoi krok przede mną. przeprasza. że rozmawia. 
że nie może rozmawiać, bo stoi. na blat wykłada 
powody: ser, pomidor. pora. jakieś bułki. potem

gesty. nerwy. a szept robi się teatralny i ostateczny. 
syczy w telefon, że nie będzie się znów powtarzać. 
ale się powtarza. że nie może teraz rozmawiać.

ale przecież rozmawia. i stoi. choć w końcu mogłaby 
zamilknąć, skupić się na tym co tu. się przesunąć
i nie być tą znienawidzoną krwinką, która doprowadzi

sklep do zawału. a wrze. ciśnienie wzrasta. szemrzą 
szmery. ktoś traci cierpliwość, ktoś traci dystans.
ona traci tylko telefon. jej ktoś traci nad nią kontrolę.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1