Poezja

zawsze jest wyjście
gdy stoisz w swojej mocy
nawet gdy przeszłaś przez

piekło

zatańcz swój
taniec życia
taniec wolności

uwalniając się od
przejętych wcześniej

ograniczeń

zacznij od stanu zero
które jest ważnym etapem

by wzrosnąć

niczym przebiśnieg
wychodzący spod śniegu

bo życie to nie tylko uległość
bo życie to nie tylko obowiązki
bo życie to nie tylko cierpienie

by płacić cenę
zabieganej kobiety

w przestrzeni
odkrywania siebie
zredukujesz tępo życia

wybieraj ścieżki
które wołają ciebie
by realizować swoje

wizje

budząc ciepło żaru
w którym poczujesz się

bezpiecznie

otworzysz bramy do odnowy
wzrastającego światła
tego za czym tęsknisz
by nie być niczyim

cieniem

uwolnisz warstwy w ciele
które umierały w najciemniejszych
momentach życia tworzyły napięcie

odkryjesz moc by wybić się
spod ciężkiej skorupy przeszłości

rozkwitniesz

tu staniesz się uzdrowicielką
która uzdrowiła swoje emocjonalne

rany

zbudowała poczucie
własnej wartości

nauczyła się mówić nie
nauczyła się kochać siebie

bo ziemia potrzebuje płomieni
które rozpalą ogień i światło

w sercach innych

by przestali zachowywać się
jak bezradni słabi i malutcy

przejmiesz
odpowiedzialność za wszystko
ignorując zewnętrzne objawy

wtedy wszechświat
stanie się snem
ubieranym w ciszę

słowa do innych
popłyną z innego

poziomu

bo zawsze byłaś jesteś
i będziesz wystarczająca
na drodze swojego wzrastania
samospełniającego się proroctwa

intencji serca