Poezja

sama się dziwię jak ja to znoszę
tyle miesięcy na obcym
kawę piję w czyjejś szklance
wycieram się
zagranicznym ręcznikiem

walizka i kilka drobiazgów
pozwalają pamiętać o domu
i ta gorzka czekolada
którą kupuję w zapasie

poza obowiązkami pusta przestrzeń
czas stracony którego nie odzyskam
takie wieczne czekanie

ciekawe czy żyję

niby widzę walizki
i wypełnioną szafę