Poezja

dziadek opowiadał o cegłach
zbombardowanych domów

wywiezli je do Warszawy
odległość nie grała roli

oddał swoją własność
dla idei

mówił że gdy je czyścił
pachniały krwią
krzyczały śmiercią

pojechałam by to poczuć

spacerowałam po dziedzińcu
nagle ktoś krzyknął

Achtung!

ciarki na plecach poruszyły
wspomnienia dziadka

kiedy dziecko
potknęło się o kawałek starej cegły