Poezja

stare gniazda straszą ptaki
zrezygnowana nie wołam o pomoc

zgarbiona coraz bardziej
przewijam obrazy wiosen
zapisanych w słojach

wędkarze mają nowe miejsca
brak krzyku dzieci boli

cisza i pustka

słowa wyryte na korze
tracą znaczenie

ziemia mokra
dno coraz bliżej


pękają nasiona