Poezja

RENATA


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

18 lutego 2020

zła miłość

byli jednością 
dopóki nie zechciał 
podzielić ich na czworo

tak było słodko 
być jego kotką 
cieszyć się wspólną radością

rósł skarb w łonie 
niechcianym kokonie
przesiąknęły ściany winem
serce zionie nienawiścią i winą

zamknąć zatrzymać Ciebie
na siłę i Twoje imię 
przenika duszę na zawsze 
mieć muszę 
nocą wybaczać dniem zabijać


i choć nie mogę znieść
Twojego braku 
Tyś już nie moj 
gdy z zapartym tchem 
krzyczysz w pustkę

-uciec uwolnić się 
 od potwora
 zatopiona w winie
 Atlantyda
 wybucha jak niewypał







Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1