Poezja

Szczęśliwszy ten ,który się nie narodził 

gdyz nie dosięgają go cierpienia życia



Na taką miłość serce zawyło

to ta dziewczyna to ta jedyna

taki cud taki miód

przysiegała siebie aż po grób



Współne łóżko i dni

oczu blask i kawy łyk

kochane okno i drzwi

jego dom tam gdzie ty



Wraz z bzami ten drugi

jej mysli i oczy zawrócił

kieliszek mur trawka sznur

zostań tu krzyczą kasztany



Prawdziwy facet nigdy nie płacze

nie chciała widzieć już nie zobaczy

niech  brzoza płaczka nad nim zapłacze

życie straciło sens bez niej nic nie znaczy