Poezja

 
są chwile gdy ziemia wstrzymuje oddech
a gwiazdy spadają odległe
żeby nam było dane zobaczyć na chwilę
jak życie odchodzi ważkie
 
niezmienna jest pedagogika zbawienia
jak niezmienne jest zło
tyle w nas wymyślonych oczekiwań
aby piekło było wciąż żywe
 
a cisza to przerwa na krótkie modlitwy
uchodzi nam w zaprzeszłe
przemijamy pomiędzy granicami bólów
aby ziemia wstrzymała oddech


2012-04-29