Poezja

 
wypalone wiersze
umierają w zaciszu milczenia
tuż obok nierozwagi
w pobliżu ucieczki
we śnie ubogim w kolory
w czasie upadku aniołów
gdy czas zaczął się mierzyć inaczej
a słowo nabrało innego znaczenia
aby się stało co się stać musiało
tak długo zależnie od ciągłych wyborów
by ciało złożone do grobu powstało
na powrót wróciło do życia
by już nigdy nie było tak daleko jak przedtem 
wobec aniołów pokornych w oczekiwaniu
gdy śmierć zginie ostatnia
w zaciszu milczenia
wiersze odżyją
 


2012-05-23