Poezja

 
wszczepiona w chwili poczęcia
jak biała karta zagięta na rogach
niema jak dziecko
w latach nabiera doświadczeń
tworząc własne wyobrażenia
na wzór i podobieństwo rodziców
staje się odmiennością wyborów
nieświadoma swego istnienia
z bagażem zebranych relacji 
wciąż młoda i pełna wigoru
ograniczona ciałem
ma tyle możliwości darzyć miłością
aby w Bogu zobaczyć światło
gdy ciało umiera a ona nie 
wraca skąd przyszła
aby rozprostować rogi
na zapisanej karcie


2012-07-01