Poezja

 
wciąż kocham za mało a przecież najmocniej
jak tylko we mnie jest to możliwe
gdy się oglądam za siebie co było
w czym byłem dobry w czym niedoskonały
gdy szedłem za nią szukać miłości
która w niej tak mała a przecież największa
taka akurat na nasze wzajemne patrzenie
w tę samą stronę choć zawsze inaczej
byśmy mogli po latach nie milczeć zupełnie
i wciąż czytać te same wiersze
które nigdy nie przestają zachwycać nieziemsko


2012-07-27