Poezja

niespełna rozumu
uliczny wędrowca
obłóczony w cnotę cierpliwości
co jakiś czas zagląda wstecz
nie wie skąd przyszedł i jak odejdzie
nic nie posiada na własność
słowo ma w sobie zapisane
choć nie ma żadnej otoczki
 
skoro miłość jest wieczna
wieczne są także marzenia
szczęśliwi również wariaci
którym daleko do nieba
słyszą i widzą choć nie rozumieją
potrafią radość posiąść zupełną
 
skoro świat nie lubi wariatów
wariaci kochają ludzi
 


 2009-11-08