Poezja

są sprawy pod niebem nieuchronne 
wpisane w rejestry czasu
który co chwilę odmierza przeszłość
który co chwilę wprowadza nowe
zdeterminowane światło
gdzie wszyscy zrównani prawem niebios
przestajemy oddychać powietrzem
 
drobne są nasze myśli i czyny
kruche modlitwy choć ważne zawsze
nieodwracalne są zaniedbania i gesty
po których kończy się prymat miłości
wątła jest nić przynależności do tych
którym nie wystarczy kochać siebie
niezmienne są oczekiwania nieświadome
 
zagubieni wśród zapisanych życiorysów
żyjemy na krawędzi wiary w nieuniknione