Poezja

 
 
gdybym był istotą prawdy
gdzie cały mój świat ułożony w dłoni
stawałby się zamkniętym wierszem
a ty oddalona o smak ust
byłabyś moim dopełnieniem
wszystko byłoby proste
każde spojrzenie byłoby miłością
każdy dotyk otwierałby drzwi do zrozumienia
a słowo uczyłoby dobroci
lecz tak jeszcze nie jest
dopiero zmęczenie po latach pomyłek i błędów
pozwala zaistnieć w mojej dłoni poezji
gdzie wiersze dokończone zbliżają się do ciebie
oddalonej o smak otwartych ust 


2012-11-17