Poezja

 
gdy cień nieporadności obnaża kruchość istnienia
życie spowalnia we wszystkich płaszczyznach
jakby na złość uzbieranych lat
pamięć wybrednie wyszukuje skrawki przeszłości
budząc zakotwiczone obawy i lęki
 
stojąc przed lustrem pamięci zmuszeni jesteśmy 
szukać światła prawdy
aby się w nas nic nie ukryło po tamtej stronie
co było tylko iluzją szczęścia szczęściem na chwilę
w pogoni czasu i odchodzących ludzi
 
choć ciężko jest kochać niedołęstwo własne
i brak zrozumienia od innych
aby się wypełniło całe człowieczeństwo
miłować trzeba wbrew własnym uczuciom
inaczej nie było Golgoty i Zmartwychwstania
2012-12-30