Poezja

 
zgrabnie okrojona z pamięci
wywabia białe plamy historii
co to się dokonała
choć mogła inaczej
wejść w kolejny zakręt
 
cienie słów chytrze spisane
owinięte w pajęczynę dwuznaczności
po latach budzą ze snu
tajemnicze meandry ciemnej strony
gdzie człowiek sam ze sobą
przestaje rozmawiać
 
zło jest złem nawet jeśli przebrane
zacznie wokoło czynić dobro
owoc jest jedynym sprawdzianem działania
czasem dopiero po latach pozwala zrozumieć  
z kim i dlaczego wspólną tworzy się przeszłość


 28.06.08