Poezja

 
tu w labiryncie słów bez pokrycia
gdzie można wszystko obiecać
bez żadnych konsekwencji
na przekór własnym poglądom
tak aby zadowolić partyjnych kolesi
żyje naród który wiele przetrzyma
ufny jak dziecko we własnej głupocie
wciąż kark za innych nadstawia
a potem sam chodzi i szuka
zagubionej pamięci
 
i taki nasz los zasrany
że łatwiej nam umierać za innych
niż własne porządkować podwórko
we wspólnocie odmiennych przekonań


 14.11.07