Yaro, 26 października 2015
z gumą w ustach na wardze papieros
dymek na balkonie klimat
spójrz kochanie na las
atmosfera zielonej bliskości tak blisko
słowa nie oddadzą co w nas płonie
po tym był kiedyś popiół
zapaliłem ognisko które goreje
najlepszy czas pochłonęła depresja
lecz to historia
pozbierałem klocki
poukładałem cegły
zbudowałem nowy świat
cieszę mordę na balkonie
cisza która uspokaja
nerwy zamknięte gdzieś głębiej
ciszę się każda chwilą i mam wiarę
głęboko uwierzyłem
nie żyłem prawie martwy
jakby bym zniknął w świadomości własnego ego
bez poważnych decyzji w oczach pełnych strachu
bałem się wyjść na zewnątrz
lęk blokował czakrę serca
w ciasnym pokoju płakałem bezsilny
aniołowie dobrzy towarzysze
śniłem o nich
szeptałem modlitwę
pewnego dnia się przebudziłem świeży z jasną myślą
zanurzyłem się w życie
od początku z każda sekundą
na drugim brzegu odnalazłem siebie
czułem że jestem potrzebny komuś
świat kciuki za mnie trzyma
Yaro, 26 października 2015
mam chwilę czasu
poświęcam ją dla siły kosmosu
wydaje się że już umarłem
powstałem otrzepałem się z pyłu i białego piasku
zdjąłem wieko przesłania słońca blask
idę dalej lecz nie samotnie
dużo energii waszej wokół
otacza mnie aura dobra karma
kocham uśmiechy radosne wasze twarze
pozytywna postawa na straży miłości
tam gdzie mój dom tam
gdzie twój dom tam ziarno w nas
w ogrodzie rośnie ziele zielone
legalnie i poprawnie odrywam odrobinę
na lepszy humor
na sen
na stres
pomaga mi widzieć świat takim jakim był
takim jakim jest
żarówki świecą jaśniej
muzyka zakładam ją na uszy
na ramieniu dłoń ukochanej
w dłoni mały full kocham ten stan
idę dalej
lecz nie samotnie
dużo energii
wokół cisza
otacza mnie aura dobra karma
kocham uśmiechy radosne wasze twarze
pozytywna postawa na straży miłości
Yaro, 26 października 2015
kochanie
popatrz w stronę gwiazd
czy nie widzisz podobieństwa
piękna twarz
kocham cię
lecz nie za to
za to złoto gdzieś w środku
usta głoszą wciąż o osobie
proste słowa chowam w głowie
szeptem dotykiem językiem
przywołuję myśli niesione telepatią
na spotkanie przyjdź w piżamie
wino
krakersy
świece bez prądu
noc jasna
poświata księżyca
ciężki jak kamień
jak anioły
ja blady ty jasna
rzecz prosta wymieńmy dwa słowa
na zawsze jak w jednej ławce
razem prostą drogą boso
po łące w dłoni z bukietem dla Pana Boga
Yaro, 23 października 2015
tak to czuję objąć wzrokiem nie umiem
zmieniam siebie by przykład dać na przykład
idę wolnym krokiem chodnikowi pijaczkowie
chowają coś za cieniem latarni która wyrasta z ziemi
nadciąga niepogody czas
zimne noce o tej porze
zamyślony ogarniam włosy prostuję palce u stóp
bym mógł dalej biec
ktoś mnie woła częstuje dobrym winem
po drugim zrozumiałem
po co iść zmuszony
zadowolony omijam ciemne miejsca tam dilerka
spotykam samotne igły gdy dzień odsłania żniw łany
chory świat inaczej mówią się nie da
zainfekowani samotni otoczeni
pustka duszy
ciemna strona nieba
szkoda
pomóc trudno
naciągam kaptur tak buduje swój świat
najlepsze jonty
zielone ziółka na kaszel
dla czerwonego kapturka
Yaro, 23 października 2015
nie zachłannością zdobywa się światy
idę drogą mówią że biedny
lecz w środku głęboko złoto
milczący obojętny na docinki szydercze śmiechy
ubrany skromnie jak mnich w sutannie
w pół sznurem ściśnięty szczery radosny
walczył z depresją
odmieniło życie obraz zatartych chwil
los nie oszczędza nikogo
wielu takich jest wśród nas
odchodzę w cień
niczego nie głoszę
każdy wie i ślepnie dalej
końca nie widać nieaktualne przepowiednie
czas upływa Chrystusa nie ma ma czas
lub oszukali przekręt sprzed 2000 tysięcy lat
ale wierzę w coś trzeba z krzyżem nikt nie wygrał
z nadzieją pod sercem czekam w gorącej modlitwie
ktoś wysłuchuje modlitw skromnych słów wiele nie potrzebuję
kocham nie krzywdzę
pomagam gdy widzę krzywdę
Yaro, 23 października 2015
jak na dłoni czułem bicie twego serca
uściski przytuleni w objęciach ramion
jak pisklęta zawsze razem w bliskości
uczuć zdarzeń zakochani tak rożni
myślami zderzaliśmy się z kometami
ponad chmurami pewni niezachłanni
a jednak podzielił nas czas odległość
z tej znajomości zrozumiałem
że angaż nie jest ważny tylko co jest każdemu pisane
w pamięci zostaniesz niewymazana
skaleczone serce boli czas uleczy
wytłumaczymy sobie gdy się spotkamy
Yaro, 20 października 2015
kochana to jest ten dzień
w tym dniu kończy się świat
zaczniemy wszystko od początku
ubierzemy się w skóry
podasz soczyste mięso
ociekam krwią kapie z ust
polowania to co lubię ciebie też
padłaś ofiarą bądź wydaje mi się
czekam z nadejściem jesieni
z każdym uśmiechem z każdym klapsem
podnoszą na duchu twoje usta
całować nie przestawać kochać
nocy mało za dnia też się pokochamy
na obiad mięso i suszone grzyby
kilka owoców w dłoni
chętnie dzielę się bo miłość wybacza
koniec był na początku skazani
na piekło wybaczmy sobie sami
Yaro, 19 października 2015
jestem ojcem
trójki niepoprawnej
w robocie ścieram się
na ostrzu z Czarnym
niewybredny brnę dalej
małżeństwo stan nieodwracalny
żona zmienna
pogodą w tv nieprzewidywalną
wybredną bezpretensjonalna
wprost proporcjonalną do grubości portfela
odwrotnie do natężenia grubości przez długość sztywnego rozporka
brałem lekcje u górali starszych niż same Tatry
idę ulica jak zawsze ciemna zaspana
w autobusie zasnę
przepita gęba tępo na mnie patrzy
wolny wyraz bez przyjaźni
moi przyjaciele po kościele
piją za zdrowie tych
co nie mogą już nic
za tych co na morzu
białe koszule i te zasmarkane maluchy tata tato
kurwa co
mam w garści lot do Anglii
w portach zwierzeń namierzam kolegę
z którym na kamieni budowaliśmy świat
pełen naszych drobnych problemów
lubię wypić i zgubić drogę do jej serca
nie zapamiętać pubu
kelnera rudego jak rdza na ruskiej obręczy wielosypieda
uciekam do objęć szczerych słów
żona łapie mnie za klapy udaję że nic nie stało się
to ja sam na sam dalej tylko kalesony
na środku z żółtą łatką
Yaro, 18 października 2015
tysiącem luster
barwą namiętnych nocy
szminka na ustach róż
ścieram z numerem telefonu
na półkach listy nieotwarte
tłumaczone brakiem czasu
namówiony na randkę
nie odpisuję na SMS-y
drzwi baru o siódmej wieczorem
zatrzaśnięte
dla miłości świeżej jak zapach siana
mówią stop
w bezsensie eteru
nie meldują kochanków
na łąkach smutno
zioła są ale to nie to
Yaro, 18 października 2015
malowane mury
krzykiem duszy że źle
na ustach gniew
mrozi serca
w dłoni kije i kamienie
dusza promieniem nadziei
instynktownie do przodu
ku chwale bez pomników
prawdziwi patrioci walczą
z podniesiona głową
na ostrzu z krwią o
zimnym wzroku
jesiennym porankiem
patrioci
rodzą się każdym dniem i nocy snem
czy zimno czy ciepło
jak dobrze jak źle
miłość rozgrzewa ciała z pełną mocą
uważaj bądź przezorny
nie pozwól złodziejom kraj roznosić
nie daj się sprzedać za ładne oczy
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade
