Poezja

Konstancja, 7 lutego 2012

układanka slów

Stało się to co
NIEUNIKNIONE. WESZŁO
we mnie. Czuje jeszcze
mocniej głębiej wyraziściej bardziej
Lepiej rozumiem. Mocniej
pozwalam ROZUMOWI WYOBRAŹNI
SERCU zatracic się SMAKOWAĆ
ba! ROZKOSZOWAC
Mocniej oddaje się w
NICOŚĆ NIEBYT    żyję
SŁOWAMI

Znów nie mogę OBRONIĆ
się przed wwierceniem ich,
chyba nawet
się przed TYM nie bronię
nie uciekam,
we mnie.

Znów KAŻĄ mojej
ręce rączynie rączce
  p i s a ć
popełniać kolejne apkryfy



układanki słów.