Robson - Poezja

Robson, 16 grudnia 2010

Lepiej mówisz milcząc

Weź obcęgi.
Wyrwij język.
Wsadź do słoja.
Zamknij gnoja.

Lepiej mówisz milcząc.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Robson, 15 grudnia 2010

Małość

Wielcy władcy.
Od praczasów po dzisiaj.
Myślą, że są panami świata.
Pyszni. Zamknięci na prawdę.
A przecież to tylko ziarenka piasku,
Mogące przestać istnieć przez lekkie dmuchnięcie.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 7 | szczegóły

Robson, 14 grudnia 2010

Kłamstwo

Słyszysz?
To jęk twojej duszy.
Ona skręca się i wije,
Gdy słyszy bród twoich ust.

liczba komentarzy: 4 | punkty: 4 | szczegóły

Robson, 6 grudnia 2010

Nieobecni

Myślą, że widzą.
Wydaje im się.
Oczy za czarnym szkłem.
Nieobecni w obecności.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Robson, 10 listopada 2010

Gdzie jestem?
Zapytałem, gdy się obudziłem.
Bo miejsce to było przerażające.
Zmysłami odczuwałem gniew i nienawiść.

Nikt nie odpowiedział.
Szedłem ulicami. Zmuszony do patrzenia,
bo nie miałem powiek.
Zło wypalało mi wzrok, a ja patrzyłem,
bo nie wiedziałem co zrobić.

Czy to piekło?
Ze wzrokiem wzniesionym ku górze.
Czekałem. W nadziei.

Niemy krzyk ciszy.
Rozdzierał mnie od środka.
I strach zakrył mnie swoim płaszczem.
Zrozumiałem.
Otworzyłem oczy na doczesność.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Robson, 7 listopada 2010

Drzewo

Krzyk ciszy wewnątrz mnie.
Bezwiednie szukam odpowiedzi.

Gdzie jesteś?
Czy w ogóle jesteś?

Niewiara w wiarę.
Brak przekonania.

Ja jak to samotne drzewo,
które rośnie przy rozstaju dróg,
gdzie liście z jednej strony są piękne i dorodne,
a z drugiej kontrast uschłych gałęzi,
gdzie dwie te strony wskazują drogę,
ale czy aby na pewno dosłownie?
Czy aby na pewno nie na odwrót?

Trudność decyzji.
Jeden krok.
W którą stronę?
Każda niezgodna z cząstką mnie.

Beznadziejność.
Bo nie wiem, gdzie jestem?
Kim jestem?
Czy jestem?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Robson, 6 listopada 2010

Upadek

Ból, strach, cierpienie.
Niezawiniona śmierć.
Brat zwalcza brata,
dla cudzych ideałów.

Gdzie jest człowieczeństwo?
Gdzie są uczucia?
Gdzie człowiek?

Nie ma człowieka.
Teraz zwierzę bardziej człowiekiem.

Upadek. Twarzą prosto w zatrutą wodę.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Robson, 4 listopada 2010

Danse Macabre

Czujesz jej obecność.
Nie widzisz. Wiesz, że jest.
Chłodny powiew powietrza na karku.
To uczucie w środku.
Chwyta za serce.
Motyle w brzuchu.

Czy to miłość?
Ona niespodziewana,
ona zaskakująca,
jedynie ona pewna w całym życiu,
ona miłością.

Ona Ci zatańczy,
swój danse macabre.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

	Robson
	profil i prace PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (18) Fotografia (6)