Poezja

zatrzymane chwile piękna
znów nie oszczędził czas
choć podarował uśmiech
gdy rosą podlewane kwitły  

teraz czeka na rozstanie
świeżość myśli targając
kolory chce w mgle topić
co w tle przeszłość zatarły

 zostawia tylko uchylone
marzenia o przyszłości 
choć kruche były nadzieją
odnajdą się co wiosnę