Poezja

Nadal z mamy papużka, gdy na gałązce
głowę przekrzywia, popatrując na nas -
dzióbkiem skrzydło puszy,

ale dużo wolniej do miseczki
sfruwa,
a kroplą wody ledwo wilży język.

Dzisiaj się roztrzepotać chciała z radości -
bokiem przesuwała od końca do brzegu,

jak osobny człowiek w mieszkaniu wysokim,
który mógłby lecieć, ale nie wie - po co?


.