Poezja

Florian Konrad


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

1 września 2016

Akatyzja

wiersz ludowy
 
jesień zaciera wspomnienia. płoną liscie
i ubrania po naszych zmarłych rodzicach
 
obertasy Macabre- na truchłach chałupsk 
roztańcowały się szkielety. nierodno tu i błoto
w dobrym tonie jest pokryć się zmarszczkami 
wyglądać jak gleba. i oczy- niech w szarych grudach
nie płonie nawet iskierka
 
mówisz: pesymizm. e tam, raczej- właściwy obraz
drzewa podszyte dymem, kraina garbiących się płotów
(zbyt gotyckie, pochyłe pismo- nie sposób dojść sensu)
 
i to nieznośne milczenie. jakby poginęły klucze od kłódek
na które zamknięto nam usta. wrony odwracają łby
 
pachnie kiszoną kapustą i parafiną. w każdej dziupli
-jak w domu. pryszczaty świątek trzyma się za obolałe czoło 
 
wielka parafia ponad nami, biały obrus i obrazek cuda czyniący
gromnice, znak krzyża. i pęta. na ogół- kiełbasy
 
tak swojskawo. aż chce się wziąć piłę motorową
kanister czegoś łatwopalnego
 
 albo dać krok w prawo. urwać się z mapy






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1