Poezja

Była Niemką z dziwnym gustem, z małym garbem, z dużym biustem,
lecz przy czarnym fortepianie - kasowała wszystkie panie.

Brahms. Kochała pana Brahmsa.
Te wariacje, te symfonie, te sonety... i  jej dłonie.
Każdy! Każdy kochał babkę - do talentu adekwatnie.

...ale Ona - " Brahmsa żona ", tylko Brahmsem urzeczona,
Brahmsa tylko była warta, męskie serca Brahmsem kradła,
posyłając je do Czarta.

W końcu diabeł (od natłoku), zabrał babce "święty spokój".

Józef. Ojciec czworga dzieci zaczął z babką jawnie grzeszyć.
Prawie babka go kochała. Prawie jemu Brahmsa grała.

Józef. Rzuca dom, rodzinę, by być z Brahmsem jak najbliżej.
Miłość Wielką do muzyki przerywają
dziecka krzyki.

Józef. Prawie już staruszek, bardzo blisko, cóż - pieluszek.

No, a babka? Nadal grała (" kupką" - Brahmsa nie skalała),
bo kobiety z talentami rzadko "babrzą" się g...... (upss)