Poezja

rankiem tylko ptaki krzyczą że dzień nowy
przed nami budzi się słońcem

blisko tuż przy otwartym oknie słychać dzikie gołębie
dalej kłótnie w stadzie wróbli

i głosy wielu innych cudownie kolorowych
bez lęku prowadzą rozmowy poranne

w coraz to innym miejscu
wysoko nad ziemią

dorodne  dostojne sosny powyginane wiatrem
w pokłonie trzymają głowy

witając  słońce duże, jasne jeszcze nie gorące
dzień zapowiada się piękny
 
jeszcze żeby człowiek jak te ptaki
od rana mógł być radosny...
 
VII/2009