Poezja

Zapraszamy do Trójki na ważną rozmowę.
Zechciej Magdaleno podpisać umowę.
Będziesz potem z siebie nadzwyczajnie dumna.
Niech się trójkąt wspiera na obu kolumnach.

Gdy która osłabnie - wesprzemy ją szybko.
Będziesz Magdaleno wkrótce Złotą Rybką
spełniającą ludzkie najskrytsze marzenia.
Podpisz to krwią własną. Jest sztylet. Nie zmieniaj.

Kto umowę złamie - będzie odtrącony
i poczuje siarkę w brzuchu otworzonym
i nawet po śmierci spokoju nie zazna.
Podpisz Magdaleno! To parafa ważna.

A kto jest bez winy - niech rzuci kamieniem!
Niech wyrwaną kartą wytrze swe sumienie,
a potem niech rękę poda podziałowi.
Niech nie wie lewica, co prawica robi.

Niech nie wiedzą ludzie, komisje i rządy.
Usiądź Magdaleno. Tu stół jest okrągły
i podpis każdego tyle samo warty.
Przecież aniołami były kiedyś czarty.

Las jest tu podobny. Piaszczysty. Sosnowy.
Każdy z tu obecnych ma coś w tyle głowy
i niechaj na zawsze sobie zapamięta,
że rzecz zapomniana ma zostać nietknięta!