Poezja

Schorowana snu godzina
Klęczy na pasterce.
Myślą jest przy Narodzinach
I duszą i sercem.
Coś się kończy i zaczyna
W ziemskiej poniewierce.
Czasu nikt nam nie zatrzyma.
Wyciągamy ręce.
Kierowało nas na Ziemi
Światło Tamtej Nocy.
Dziękować za łaski chcemy,
Dar bożej pomocy.
Wiemy, że błogosławiony
Czas dla ludzi nastał.
Wybacz niemocą złożonym,
Żeś nas dziś nie zastał.
Nasze serca, nasze myśli
Stoją tam u żłoba.
Pokłonić się od nas przyszły.
Nadziei im dodaj.
Nad głowami przelatują
Twoi Aniołowie.
Dobrzy ludzie kolędują
także chory człowiek.