Poezja

Duch, który zstąpił nie chce byś zwątpił.
Ustąpił w obliczu trwogi.
Dobro Kościoła o wsparcie woła.
Wielu jest w Duchu ubogich.

Matka z dzieciątkiem schronienia szuka.
Na Ziemię wypełzło zwierzę.
Apokalipsa. Sen, czy nauka?
Z pustkowia płyną pacierze.

Szukają drony. Śledzą nasłuchy.
Zwierzę Jej dopaść nie zdoła.
Są Objawienia, lecz wielu głuchych.
Liczy się dobro Kościoła.

Technika nowa. Szybka, cyfrowa
otwiera bramy otchłani.
Liczy, że złamie znaczenie słowa,
a ludzie zostaną sami.

Kamera w dronie widzi - łódź tonie,
lecz ktoś już chodził po wodzie. 
Porozumienia. Znaki ramienia
codziennie widzisz narodzie.

Dobrem zwyciężaj! Zarządzać trzeba.
Rozsiewać, nie tylko chronić.
I "Non possumus!" trzeba się nie bać,
a nie z podzwonnym łzy ronić.

Rozdział zamknięty. Pewnie Duch Święty
właściwy wybór podpowie.
Dobro Kościoła o wsparcie woła.
Kościół to także jest człowiek.