Poezja

Daleko na krańcach Ziemi,
gdzieś poniżej Hindukuszu,
ludzie kraju pozbawieni
rozrzuceni żyją w buszu.

Chcieli życie swe odmienić,
z przekory lub animuszu.
Często byli przymuszeni
biedą i brakiem funduszu.

Niby są zadowoleni,
choć się im nalało w uszy.
Ludzie kraju pozbawieni.
Kapele bez kapeluszy.

Ciężkim losem naznaczeni
zbierać muszą resztki suszu.
Daleko na krańcach Ziemi,
gdzieś poniżej Hindukuszu.

Nie mogą być oburzeni.
Dobrowolnie los wybrali.
Zbyt późno zaczęli cenić
to co inni im zabrali.