Poezja

Nowa ewangelizacja!
Na co komuś stara?
Od tej starej
wielu ludziom
uleciała wiara.
Lecz ja także stary jestem
i z każdym dniem starszy,
więc tej starej mi na starość
zupełnie wystarczy.
Nową niechaj młodzi mają.
Nie zacznę odnowa.
Niech nawet stale pytają
gdzieżem się uchował?
Odpowiedzi miewam piękne:
U Matki za piecem!
A przy tym jeszcze uklęknę,
Matce ich polecę!
Już przy starej pozostanę.
Idź złotko do złota!
Już taki ze mnie baranek,
a może niecnota?