Poezja

Siedzą sobie kot i gołąb naprzeciwko siebie.
Co tam im się roi w głowach? - Nikt dokładnie nie wie.
Kot jest syty. Gołąb głodny. Myślą o jedzeniu.
Siedzą. Patrzą sobie w oczy z nadzieją, w milczeniu.
Znają się już doskonale. Łączy je ta chwila,
kiedy człowiek ziarno daje. Okno się uchyla.
Znajomości i nadzieje nie mają znaczenia.
Kiedy jest coś do zdobycia, świat się nagle zmienia.
Decyduje wtedy ręka, która ziarno sypie.
Czy będzie radość, wesele? Czy smutek na stypie?