Poezja

Huragan do nas pianę niósł
i szczelnie okna zamknęliśmy,
a tam płacze czternaście sióstr,
pytając - Czy zapomnieliśmy?

Pustynia straszne oczy ma
i piasek sypie im do ust.
Rzucono wprost w ognisko zła
modlitwy tych czternastu sióstr.

Bezradność wobec okrucieństwa
wielką się ciszą w uszy wciska,
a zbliża noc się betlejemska.
One, pojmane przy ogniskach.

Świat szuka broni i żądania
potrafi na wojnie wymusić
i uczy nas zapominania.
One powinny do nas wrócić!

Sumienia dudnią nam do okien
tym skandynawskim huraganem.
Świat nam przesłania ich los mrokiem.
One nam muszą być oddane!