Poezja

Do marchewki lub do bata!
Błysną media. Jest debata!
Będzie przelew. Świeża kasa!
Telewizja. Radio. Prasa.
Do mikrofonu procesje.
Zapłacono za koncesję,
więc przelewać będzie z czego.
Staje jeden na jednego.
A babina grosik dała.
Wypełniła i wysłała.
Kilkadziesiąt aż milionów
uzbierano z biednych domów.
Diabeł twarde ma kopyta.
Nie dał nic, a żądał myta.
Trzeba było czekać, płacić.
Wziął i mógłby się ochwacić!
Teraz daje, bo ma z czego
na debatę od biednego.

Do marchewki lub do bata!
Będą trąbić! Tra ta ta ta!
Obaj wiedzą zdrowia szkoda.
Trzeba rękę sobie podać
i zarobić dać reklamie.
Zapomnieć już: - "Miałeś chamie..."
Teraz na to partie mają.
A babinie już nadają.
Usiadła przy ciepłej kuchni,
a tam aniołowie cudni,
niebożęta, cherubiny,
piękne buzie, oczy, miny -
dają Kropelkę Radości.
Zadzwoń. Zapraszają w gości.
Przedtem wyślij SMS-a.
Kasjer czeka. Pusta kiesa.
Przedwyborcza atmosfera.
Na debatę trzeba zbierać!

Do marchewki lub do bata!
Taki jest porządek świata.
Nic tu nie jest czarno - białe.
Miałeś chamie róg, oj miałeś...
Jeszcze echo niesie
decyzję o lesie
i mamona dzwoni.
Spróbuj ich przegonić,
albo odciąć środki.
Zapłacą sierotki.
Ci co plackiem leżą.
Ludzie mediom wierzą.
Musi być debata!
Na następne lata
trzeba wybrać drogę.
Myślisz: - Wspomóc mogę.
Potrafią ten kraj odmienić
na "Wesele" zaproszeni.

Przychodź ty także chochole.
Przy okrągłym siądziesz stole,
a Stańczyki, Wernyhory
opowiedzą ci o chorym,
rozgrabionym, pustym kraju.
O rozbiorach. Trzecim maju.
Naczelniku i Kasztance.
O tym, jakie czarty tańce
wyczyniały u jeziora.
O panu hrabim ze dwora,
który wyniósł krzyż sprzed okien.
Nikt tu nie mógł być prorokiem
i przewidzieć gęstej mgły.
Po niej biorą się za łby
przeciwnicy w tej debacie.
Znów "Wesele" w starej chacie
odstawią po wielu latach.
Błysną media. Jest debata!