Poezja

esteś dla mnie Polsko nadziei szafarzem.
Metropolią, wioską, księdzem, gospodarzem
idącym w procesji za Panem Jezusem,
bez wezwań do marszów, apeli, przymuszeń.
 
Jesteś baldachimem nad powszechnym chlebem
i nikt kodem, pinem nie zastąpi Ciebie
we wspólnocie ludzi i w ich deklaracji:
Chcą w domu modlitwy, nie manifestacji.
 
Pokazujesz wodzom zebranym na Shima,
że oni odchodzą, a ty krzyż utrzymasz
i go przeprowadzisz przez herezji morza,
spełniając - " To czyńcie..."  Jest w tym wola boża.