Poezja

Wczoraj - za duszki. Dzisiaj - za życiem.
Jeszcze przed nami wielkie odkrycie,
że duszki z życiem to część całości -
nieogarniętej boskiej wieczności.
 
Próżno się życie skupia na sobie.
Duszek nam o tym niewiele powie.
Już odkryliśmy - jest względny czas.
Żyjemy w Bogu, a Bóg jest w nas.
 
Pytanie nam się nasuwa zatem:
Czy wszechobecny Bóg jest Wszechświatem,
lub Algorytmem ze Wszechświatami?
Kim w takim razie jesteśmy sami?
 
Dziećmi bożymi? Mieszkaniem Boga?
Podróżnikami? Przed nami droga?
A podobieństwo? - To nie jest sprzeczność.
To obietnica. Przed nami wieczność.