Poezja

Nic nie zarabiam, a nie strajkuję
i z powołania nie rezygnuję.
Pewne profesje jednak powinny
mniej służyć sobie, a bardziej innym.
Niestety w świecie, w tych trudnych czasach,
bardziej, jak wiecie, liczy się kasa,
lecz co z takiego mamy lekarza,
który na dochód najbardziej zważa.
Nie po to przecież długo studiował,
by kogoś leczył, albo ratował
w świecących pustką szpitalnych salach,
więc od pacjenta trzyma się z dala.
 
To także dzieci są resortowe.
Czy mają darmo nabijać w głowę
dawne praktyki dziwnej etyki?
Liczy się wiedza - za ile? przy kim?
Płaca to także dobra zachęta!
Rezydent wspierać ma Prezydenta,
który odważnie ogłosił sprzeciw.
Niech śladem ojców zdążają dzieci!
Przecież od zdrowia zależą siły.
Niech będą wielkie, jak dawniej były!
 
Wie każda władza i polityka -
musi okazać wdzięczność praktykant
i do wszystkiego długo dochodzić,
a niecierpliwi są ludzie młodzi.
Nie będą pytać, jak emeryta,
czy ktoś się zgadza na to, by świta
wciąż pokazując stosy pieniędzy,
najmniej znaczących trzymała w nędzy!
W ten sposób banki jadą po bandzie,
po złym przekazie i propagandzie,
a pan Prezydent jest hamulcowym.
System się zawsze psuje od głowy.
I wielkie plany też mają zmiany,
gdzie był rezydent - zwykle nieznany.