Poezja

Zaspana wojna
znowu zbudziła się.
Wojna!
Świat dalej kręci się.
Trwoga?
Ruszaj na wroga!
Znowu na nogach,
a już było całkiem źle!

Ekipa zbrojna
wyrusza pomoc nieść.
Wojna!
Wielkiego planu część.
Trwoga?
Ruszaj na wroga!
Znowu na nogach. 
W górze zaciśnięta pięść!

Unia jest hojna -
pieniążki wojnie śle.
Wojna!
Przecież waliło się.
Trwoga?
Ruszaj na wroga!
Znowu na nogach,
a już było całkiem źle!

Polska spokojna.
Daje, co może dać.
Wojna!
Wzięli, co mogli brać.
Trwoga?
Na progu noga,
lecz zostać warto,
bo już nie ma dokąd wiać!