Poezja

bywam każdą porą roku
słowem którego nie znajdziesz
przez szklaną przestrzeń
widzę więcej odcieni

rysa niewidoczna dojrzała
smyczki złamane
to początek gry

spróbuj raz jeszcze ruszyć
ziarenko piasku
błądząc po pustyni

jestem nocą dnia dniem nocy
pełna świadoma swej mocy
kobieta w kamień zamieniona
zmysłowa tiulowa zasłona