Poezja

północ. coś czai się w świetle
księżyca i dławi zaglądając w oczy.
niebawem gwałtownie uderzy
a tu nie ma dokąd odskoczyć.


ekran nie chroni od szczęk
szeroko otwartych  na pokój.
za nim świat zachwaszczony,
z którego nie ma powrotu.