Poezja

działa z premedytacją
jak bestia pochłania nas
nakazuje stronić
od przychylnych ludzi

z nim świat realny odpływa
wraz ze złudzeniami
lepszego życia

niech coś te emocje ostudzi!

mątwa nie zna litości
wciąga przyszłą matkę
do świata ułudy

ona wciąź z koszmarem walczy
on w odwecie atakuje
by nie stracić tak zacnej zguby

bezsilna aczkolwiek świadomie
krzywdzi siebie i dziecko
którego bijące krzyczy serce

mamo pomóż mi!
nie chcę cierpieć już więcej