Poezja

przeplata się tu i ówdzie, coś zgubionego.
może wyrzut. szedł człowiek, nie czekając  
machnął reką: a niech tam - i już jej nie było

kolejność zachowują pory roku, kobiety
o kształtach aury, która spodziewa się dziecka.
nie jest ani łagodne ani pamiętliwe. dlatego, 
ani myśli wyjść kiedy woła ptak przyziębły
na wpół żywy na wpół ozdobny.

we wsi nakłuwają pola szukają zaklęcia, 
że każde źródło które wypłynie poniesie w 
przyszłość. zima - to będzie. kolejna przy
nadziei.