13 kwietnia 2014
wiersz, który chowam
możemy dla siebie istnieć
nie istniejąc na prawdę blisko.
ławka, którą ci opowiem, ma korzenie. 
możemy spotykać się w tym samym miejscu. 
nie zgubią nas te, o których wiemy, że istnieją,
a nie możemy się tam wybrać.
twoja żona, mój mąż, niech będą.
wracamy niespóźnieni, o ich porze.
miłość nie może istnieć bez siebie.
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade