Poezja

Mroczne i jasne
niejednakowo kręte- zwodzą
zapachem miodu
wieczne wrzosowiska.
 
Oksytocyna i ciało
nagle staje się obce– łosoś
na stole skalpel między udami
niemożliwe– flirt w białych kitlach
Kolacja
umówiona ze śniadaniem.  
 
- Jakby to była ikra
 
Wdech i wydech.
 
Pańską Ścieżką 
przetacza się 
diabelski skurcz.